Uellsi hyn në listën e Trashëgimisë Botërore të UNESCO-s
Peizazhet e veri-perëndimore të Uellsit janë një nga vendet më të reja të trashëgimisë botërore të planetit, të certifikuara nga UNESCO.
Ish-zonat industriale të Gwynedd do të zënë vendin e tyre midis disa prej monumenteve më të njohur dhe domethënës në botë, duke përfshirë Kallamin e Madh të Australisë, Taj Mahal të Indisë dhe Parkun Kombëtar Yellowstone të SHBA.
Boris Johnson tha se peizazhi i Uellsit veriperëndimor është "një zonë me veçanti të jashtëzakonshme dhe bukuri që të lënë pa frymë", pasi u shpall nga qeveria britanike si nominim i Trashëgimisë Botërore në vitin 2018.
Guroret ishin fillimisht në Uellsin verior për më shumë se 1,800 vjet, por gjatë Revolucionit Industrial, kërkesa u rrit për pllaka në të gjithë Mbretërinë e Bashkuar.
Guroret e Uellsit u bënë prodhuesit kryesor të pllakave gjatë shekullit të 18 -të dhe deri në vitet 1890, industria punësoi 17,000 njerëz dhe prodhoi 485,000 ton pllaka në vit.
Eksperti i industrisë së argjilës, David Gwyn nga Lugina e Nantlle tha se aplikimi i Mbretërisë së Bashkuar thekson mënyrën se si vendi ka kontribuar në një "fazë të rëndësishme të historisë njerëzore", duke sjellë ndryshime socio-ekonomike.
"Guroret e pllakave u përshkruan si industria e Uellsit, industria e vetme e madhe.," tha ai.
Luke Potter, ndihmës drejtori i National Trust Cymru, tha se oferta, e cila kishte 15 vjet në planifikim, nxori në pah shumë më tepër sesa "mbetjet e industrisë së pllakave".
Industria e pllakave në veriperëndim të Uellsit kishte një ndikim të madh në arkitekturën globale, me pllakat e Uellsit janë ndërtuar shumë pallate në të gjithë, përfshirë Sallën Westminster, Ndërtesën e Ekspozitave Mbretërore në Melburn dhe Sallën e Qytetit të Kopenhagenit në Danimarkë.
“Vendi i një prej grevave më të gjata në Mbretërinë e Bashkuar”
Gurorja Penrhyn dikur konsiderohej si një nga guroret më të mëdha në të gjithë botën, me 2.800 të punësuar, duke kthyer Bethesda në një qytet me 8.000 banorë.
Pronari i saj u mbajti inat punëtorëve të tij pasi humbi vendin e tij në Parlamentin e vitit 1880, duke hequr sistemin e negocimit të rrogës, e cila çoi në “Grevën më të madhe të Penhirit”. Ajo ishte një nga grevat më të gjata në histori, që zgjati tre vjet nga 22 nëntori i 1900.
